انگلیسی 
انگلیسی
中文简体
日本語 در دیگر کشورهای جهان، چتر زمانی نمادی از وقار و سلطنت بود. پادشاه تایلند یک مرد غیر روحانی است و یک چتر طلایی پشت سر او ایستاده است. عنوان پادشاه برمه پادشاه چتر غول پیکر است. هر بار که امپراتور ژاپن به سفر می رود، همیشه یک چتر نگهدارنده او را با احترام همراهی می کند. هر کدام از این چترها ویژگی های خاص خود را دارند.
چترها در زمان سلسله تانگ از چین به ژاپن وارد شدند. در سال 781 پس از میلاد، در خیابان‌های پایتخت چانگان (در حال حاضر شیان، استان شانشی)، یک روز ناگهان باران بارید. مردمی که در خیابان راه می‌رفتند و بیرون می‌رفتند با چتر از کنار خیابان عبور می‌کردند. فقط یک راهب ژاپنی که برای تحصیل به چین آمده بود چتر نداشت. دستی به سر طاس خیسش کشید، انگار چیزی فهمیده باشد. وقتی به چین برگشت چترهای زیادی خرید و به هر طریقی به ژاپن آورد و به اقوام و دوستان داد. از آن زمان، چتر در ژاپن محبوب شد.
در سال 1747، تاجر بریتانیایی هانوی برای رسیدگی به کالاها به گوانگژو چین رفت. وقتی مردم را دید که با چترهای پارچه ای مشکی زیر باران راه می روند، احساس خوبی داشت. قبل از بازگشت به خانه، یک چتر به لندن آوردم. در سال 1750، زمانی که او چتر خود را زیر برج ساعت لندن باز کرد تا باران را بپوشاند، توسط رهگذران به عنوان یک هیولا مورد تمسخر قرار گرفت: "ها، یک مرد به اراده خدا احترام نمی گذارد، خیلی شرم آور است که زیر یک اتاق پنهان شود. هیولا و بیرون نیامد." دیگران متهم کردن او بی احترامی به خداست و باید مجازات شوند. هانوی آن را نادیده گرفت و برای تبلیغ مزایای استفاده از چتر هر روز در خیابان چتر می گرفت.
